Een tweede leven

De herfst brengt harde wind en warm nieuws. Want wat lag er plots op de dorpel voor ons huis? Geen kindje maar een doos. Of beter, twee dozen, met daarin twee nieuwe boeken van mijn hand. Hoe ik dat klaarspeel? Zonder veel moeite, want het zijn allebei heruitgaven van bestaande boeken - in een nieuw …

Voor al uw (en mijn) vragen: Caravandagen!

  Die lelijke Ciara heeft een paar pogingen gedaan om mijn Constructam aan flarden te scheuren, maar het is haar niet gelukt. En zelfs al was ze geslaagd in haar opzet, dan zou dat sinds vandaag niet zo erg meer zijn. Dring, zei de bel, en daar stond de postbode met een doos vol Caravandagen. …

Allen naar het Paard

In de herfst heb je weinig keuze. Je geeft er definitief de brui aan, of je nestelt je in het gezelligheidsidee. Kaarsjes, overal, buiten regen die langzaam verandert in de eerste sneeuw, een warm kattenlijf dat je walnoten voorverwarmt en dan maar fantaseren over welke cadeautjes je voor kerst zult kopen. In de herfst heb …

Ode aan oudjes

Het is me te herfstig buiten, dus er mocht eens iets gebeuren. Een natte postbode aan de deur, bijvoorbeeld, met een lading verse boeken. Toen ging de bel, en nu is er weer licht (en zoetigheid) in de duisternis, want Mijn oma is van peperkoek en mijn opa ruikt naar chocola is aangekomen!  Mijn oma …

Niemand, niemand is zoals jij

Hoeveel liefde kan er in een illustratie zitten? Zoveel dus. Van de hand van illustratrice Kathy De Wit, met wie ik dit boekje voor beginnende lezers maakte voor Uitgeverij Van In. Over prinsessen die verliefd zijn (op elkaar), over onbeholpen prinsen, een diepe waterput vol tranen en op het einde, een knaller van een feest. …

Vijf redenen om nooit meer een boek te schrijven (the end)

De enige ware reden om geen boek meer te publiceren, is natuurlijk dit: recensies, en wat ze kunnen aanrichten. En misschien meer nog dan recensies: geen recensies. Of dit: de sterren bij recensies (onlangs gehoord van een boekhandelaar: 5-sterrenboeken verkopen sowieso, 4-sterrenboeken nemen mensen al eens vast en alles daaronder is een verloren zaak.) Het …

Vijf redenen om nooit meer een boek te schrijven (4)

Nu wordt het menens. Want het gaat over centen: iets waar ik geen kaas van gegeten heb, om het zacht en smeuïg uit te drukken. Ik ben me ervan bewust dat inkomsten uit auteursrechten voor zelfstandigen al tien jaar worden beschouwd als een zogenaamd roerend inkomen en dit tot een (hilarisch hoog) bruto bedrag van …

Vijf redenen om nooit meer een boek te schrijven (3)

Dit is een goeie. Mijn boek hoort in de categorie Young Adult. En zo schreef ik er al zes. Daarmee breng ik mijn vrienden nu al zo'n vijftien jaar lang in een lastig parket. Uiteraard lezen ze mijn boeken niet allemaal, maar sommigen doen het systematisch wel, de lieverds. Het is niet omdat ik een …

Vijf redenen om nooit meer een boek te schrijven (2)

Nog zoiets. Alles is al geschreven. Soms zo goed dat je na het lezen van een boek snelsnel naar de loopbaanbegeleider wilt. Je omscholen tot biobanketbakker. Tot iets duidelijks met een gesteven witte kiel en schuimende buisjes: laborante. Tot leerkracht Nederlands of Engels, dan kun je je enthousiasme over wat je las tenminste nog overbrengen, …

Vijf redenen om nooit meer een boek te schrijven (1)

Als alles goed gaat, verschijnt er volgende week woensdag een nieuw boek van mij. 'Wish you were here', mijn zesde jeugdroman al. Dat zorgt voor stresspieken iets voor drieën 's nachts, en iets erna ook. 's Nachts vergroot alles zich uit tot dreigende schaduwen op het fragiele wit van het plafond. Alles, behalve mijn zelfbeeld. …