Lang leve lezende leerkrachten

‘Wil iemand zijn volk weer leren lezen, alstublieft?’ vroeg Geert Buelens in een opiniestuk in De Standaard van vorige zaterdag. Dat treft, ik maakte vrijdag kennis met iemand die tientallen twaalfjarigen aan het lezen kreeg. Een leerkracht Nederlands van het eerste middelbaar, zo eenvoudig kan het zijn. Het is jeugdboekenmaand, de maand waarin mijn collega’s …

De vrouw van een poenderaar

Het is bijna maart, jeugdboekenmaand, maar ik had vorige week al een paar lezingendagen en deze krokusvakantie valt perfect om even stil te staan bij mijn bezigheden. Of om het met de woorden van een achtjarige uit Destelbergen te zeggen: ‘Waarom doe je dat eigenlijk, boeken schrijven?’ Een klein meisje met een grote bril was …

Raaf laat van zich horen

Je gooit een nieuw boek in de wereld en dan wordt het stil. Je personages hebben je lang en dicht genoeg op de huid gezeten en het wordt tijd dat ze het zelf zien te rooien, maar toch, je mist ze, soms, denkt aan ze. Je hoort er meestal niets meer van, zo zijn ze …

Een dansje in 2023

De tijd dat een nieuw jaar een versierde poort was waar je door moest om in een heerlijke nieuwe wereld uit te komen ligt al even achter mij. Een nieuw jaar is gewoon een nieuw getal dat erg in de lijn ligt van het vorige - ik heb het stilaan wel gehad met al die …

Toen Evelien links afsloeg

Ik had vele dingen kunnen doen. Een snelcursus zonnepanelen installeren volgen, een breigroep oprichten, een confituurbedrijf starten, een gedichtenbundel schrijven over de drie wijzen (in de ban van gouden radijzen). Dat alles plan ik voor de nabije of verre toekomst. Want er was iets nóg dringender, en dat was voor kinderen schrijven over Raaf, die …

Een goddelijke blaar

Het voorlaatste kind zit aan tafel en vraagt – de volgepakte tassen klaar bij de deur, ‘Zal het lukken, mama, nu ik bijna weg ben?’ Ik dik de dingen aan, de soep is te heet de keuken ijskoud, het brood is bijna op en doen we er geen havermelk bij? ‘Het zal wel zeker,’ zegt …

Boekvoorstelling met waterijsjes

Nu zaterdag (2 juli) wordt 'Ik win nooit iets' voorgesteld in de gezellige binnentuin van de Gentse Boekhandel Walry. Ik zal een fragment voorlezen, illustrator Ruth De Jaeger geeft een workshop, er is een tombola - iedereen prijs! - en we klinken met een kleverig waterijsje. Er zijn slechtere manieren om de vakantie te beginnen. …

“Ik win nooit iets”

Een misleidende titel, want ik win heus soms eens iets, laatst nog een parkeerboete. Maar het hoofdpersonage van 'Ik win nooit iets' (een nieuw boek!) wint echt nooit iets, tot ze een lot koopt voor de schooltombola. Daarna lees je over een vliegtuigreis, een zonnig strand, een hotelkat en een schildpad. Over een zingende moeder, …

Aardedonker

Wordt het echt elke avond donker, vroeg mijn vader in zijn laatste maanden met dichtgeknepen keel.  Denk aan het licht van morgen, papa, zeiden we,  als valse profeten die alles beter weten. Het donker, zuchtte hij, dat daar niet aan valt te ontkomen. Hij was weer zes of zeven en in de steek gelaten en …

Roeren

Als bij wonder is er weer rabarber zijn er weer aardbeien ik denk citroen en ik denk suiker en in de koperen ketel op het vuur wordt het ooit confituur Wanneer is ooit? Dat is een delicate vraag over de duur van het roeren die ik elke lente aan mijn vader stelde (hij wist na …