http://www.youtube.com/watch?v=26xO3afhSEQ Dit is een goeie. Mijn boek hoort in de categorie Young Adult. En zo schreef ik er al zes. Daarmee breng ik mijn vrienden nu al zo'n vijftien jaar lang in een lastig parket. Uiteraard lezen ze mijn boeken niet allemaal, maar sommigen doen het systematisch wel, de lieverds. Het is niet omdat ik … Meer lezen over Vijf redenen om nooit meer een boek te schrijven (3)
Vijf redenen om nooit meer een boek te schrijven (2)
Nog zoiets. Alles is al geschreven. Soms zo goed dat je na het lezen van een boek snelsnel naar de loopbaanbegeleider wilt. Je omscholen tot biobanketbakker. Tot iets duidelijks met een gesteven witte kiel en schuimende buisjes: laborante. Tot leerkracht Nederlands of Engels, dan kun je je enthousiasme over wat je las tenminste nog overbrengen, … Meer lezen over Vijf redenen om nooit meer een boek te schrijven (2)
Vijf redenen om nooit meer een boek te schrijven (1)
Als alles goed gaat, verschijnt er volgende week woensdag een nieuw boek van mij. 'Wish you were here', mijn zesde jeugdroman al. Dat zorgt voor stresspieken iets voor drieën 's nachts, en iets erna ook. 's Nachts vergroot alles zich uit tot dreigende schaduwen op het fragiele wit van het plafond. Alles, behalve mijn zelfbeeld. … Meer lezen over Vijf redenen om nooit meer een boek te schrijven (1)
De kriekenvlaaiman
Op de meeste dagen van je leven gebeurt er niets, las ik onlangs in de krant. Ik weet niet meer wie het zei, maar het is zo, dacht ik, op slechts een handvol dagen vinden de dingen plaats, de goede en de slechte. Je weet niet op voorhand wanneer het een dag van betekenis is. … Meer lezen over De kriekenvlaaiman
Kopstoot
Ik ga eens een paar open deuren intrappen, al zijn mijn oudste zonen daar beter in. Ze zijn in zoveel beter dan ik. In vergeven en vergeten. In in het moment leven. In de dag leegplukken. In genieten van het geluid als ze in hun kamer over de hoop verdroogde mandarijnenschillen stappen (er waren geen … Meer lezen over Kopstoot
‘Dit vluchtige, zo ongelooflijk stevig’
Ik las afgelopen weekend 'Aantekeningen over het verplaatsen van obelisken' van Arjen van Veelen uit. Tenminste, ik las gisteravond tot de voorlaatste bladzijde en viel in slaap, niet wetend dat ik zo dicht bij het eind zat. Deze ochtend las ik zijn laatste woorden, en toen begon het te sneeuwen. Pas toen ik het boek … Meer lezen over ‘Dit vluchtige, zo ongelooflijk stevig’
Reigerlands
Als ik alleen ga lopen, raak ik wel eens doordrenkt van de natuur. Of doorwasemd eerder, ik begeef me tenslotte nooit ín de beken waar de eenden zich schuilhouden in het riet. Ik zie slinkse aalscholvers en met reigers wordt tegenwoordig gul gesmeten want ook die zie ik elke keer, statig starend naar het wateroppervlak, … Meer lezen over Reigerlands
