Ik zie mijn vader nooit meer
dan in fluohesjesdragende fietsers
gedachteloos peddelend in geel dat schreeuwt
vanuit een verte waar hij nog bestaat
In die lelijkste aller kledingstukken,
(die lookworsten van de slagerij,
die schlagers van de muziek)
rijdt hij me gezwind en zichtbaar tegemoet.
Dankbaar en solidair in de wansmaak
hul ik mezelf ook in 100% polyester
met reflecterende stroken voor de veiligheid
trappend naar een verte waar hij nog bestaat.
Ik vraag daarom met aandrang aan alle fietsers
in Gent en omstreken om vooral te blijven rijden
in unisex fluohesjes (bij voorkeur in het geel)
op willekeurige dagen en uren. U wordt gezien.
Fluorescerende kleinzoon van mijn vader (foto Kopergietery)
Hallo Evelien, Je vader is in de verte, maar je moeder is nog nabij, gelukkig .
Zonder geel hesje maar met een moedige instelling vertelde ze ons over je vader , wel byzonder was het dat we haar huis binnen kwamen, en daar stond hij de fiets van het gele hesje. Van de week moet ik nog even terug, ik zal stiekem even de bel laten klinken…. Veel moed en mooie herinneringen
Dirk Visser
Er staat een fiets tegen de muur,
grenzend aan het smalle pad.
Er zit geen bel meer op het stuur,
Het zadel scheef, of het nooit recht gezeten had.
Hij staat daar toch alweer zo lang.
Het slot is nooit gesloten.
Een slag in het wiel, van geen belang.
Het spatbord krom, nooit wit gespoten.
Op wie wacht je daar in stilte langs de kant?
De roest grijpt langzaam om zich heen.
Geen droge schuur, geen lucht meer in je band.
Ik denk dat je baas met de laatste bus verdween.
mooi, dirk! van jou?
Waar blijf jij die mooie diepgaande woorden halen, ze hebben zoveel betekenis… die kunnen alleen maar van diepe gevoelens komen die zich op deze manier kunnen uiten, blijf dit doen het maakt alles wat draaglijker, een dikke knuffel Kathleen
Evelien, je hart springt op bij het zien van fietsers met een geel hesje.
Een hart
het is veel meer dan een spier
het klopt voor u en de anderen
(uit Antigone gebracht door een ploeg van UZ Gent)
Vanaf nu Evelien, zal een geel hesje ook mij een bijzondere betekenis hebben.
een warme digitale zoen
inderdaad Eveline, een bundel is een veel te zwaar woord waar het uit stamt, wat zal ik zeggen, een hand vol gedachten, losse gedachten, vage gedachten, flarden van een bestaan, dromen? zomaar gedachten die op een bladzij wachten, Dirk
Evelien De Vlieger 
Hallo Evelien, Je vader is in de verte, maar je moeder is nog nabij, gelukkig .
Zonder geel hesje maar met een moedige instelling vertelde ze ons over je vader , wel byzonder was het dat we haar huis binnen kwamen, en daar stond hij de fiets van het gele hesje. Van de week moet ik nog even terug, ik zal stiekem even de bel laten klinken…. Veel moed en mooie herinneringen
Dirk Visser
Dankjewel Dirk (en Bea), ook om mijn moeder te steunen. x
De ongebruikte fiets
Er staat een fiets tegen de muur,
grenzend aan het smalle pad.
Er zit geen bel meer op het stuur,
Het zadel scheef, of het nooit recht gezeten had.
Hij staat daar toch alweer zo lang.
Het slot is nooit gesloten.
Een slag in het wiel, van geen belang.
Het spatbord krom, nooit wit gespoten.
Op wie wacht je daar in stilte langs de kant?
De roest grijpt langzaam om zich heen.
Geen droge schuur, geen lucht meer in je band.
Ik denk dat je baas met de laatste bus verdween.
mooi, dirk! van jou?
Waar blijf jij die mooie diepgaande woorden halen, ze hebben zoveel betekenis… die kunnen alleen maar van diepe gevoelens komen die zich op deze manier kunnen uiten, blijf dit doen het maakt alles wat draaglijker, een dikke knuffel Kathleen
Dankjewel ♥️
Evelien, je hart springt op bij het zien van fietsers met een geel hesje.
Een hart
het is veel meer dan een spier
het klopt voor u en de anderen
(uit Antigone gebracht door een ploeg van UZ Gent)
Vanaf nu Evelien, zal een geel hesje ook mij een bijzondere betekenis hebben.
een warme digitale zoen
En minder zeldzaam dan ijsvogels…
Bedankt lieve x
inderdaad Eveline, een bundel is een veel te zwaar woord waar het uit stamt, wat zal ik zeggen, een hand vol gedachten, losse gedachten, vage gedachten, flarden van een bestaan, dromen? zomaar gedachten die op een bladzij wachten, Dirk