Nadagen van de caravandagen

In De Standaard Magazine van vandaag blik ik terug op mijn voorbije achtertuintijden, die nog niet helemaal voorbij zijn want het leven begint pas bij vijftig. Er werd al lustig over een vervolg gehint ('Mijn jaar onder het afdak', 'Carportdagen' of 'Tuinhuistaferelen') maar ik blijf voorlopig binnen. Er valt eerst grondig na te genieten. Van …

Voor al uw (en mijn) vragen: Caravandagen!

  Die lelijke Ciara heeft een paar pogingen gedaan om mijn Constructam aan flarden te scheuren, maar het is haar niet gelukt. En zelfs al was ze geslaagd in haar opzet, dan zou dat sinds vandaag niet zo erg meer zijn. Dring, zei de bel, en daar stond de postbode met een doos vol Caravandagen. …

Een goed radijzenjaar!

2020 dus. Een getal dat ik op elke nieuwjaarskaart las als ZOZO - dat is wat mensenhanden ervan maken. Misschien niet slecht ook, want ik geloof toch niet in de bedrieglijke eenvoud van dat ronde getal. Het begint al als ik voor deze computer ga zitten na een paar weken inactiviteit: het tafelblad ligt vol …

Als de egel bijna slaapt

Voor De Standaard schrijf ik een column over dieren in en rond het huis waar ik van huiver. Vorig weekend had ik het over mieren, de hoornaar passeerde ook al de revue en nu twijfel ik of de recent gespotte vlooien aan de beurt zijn of dat dat luizenstukje eindelijk eens van mijn huiverend hart …

Allen naar het Paard

In de herfst heb je weinig keuze. Je geeft er definitief de brui aan, of je nestelt je in het gezelligheidsidee. Kaarsjes, overal, buiten regen die langzaam verandert in de eerste sneeuw, een warm kattenlijf dat je walnoten voorverwarmt en dan maar fantaseren over welke cadeautjes je voor kerst zult kopen. In de herfst heb …

Ode aan oudjes

Het is me te herfstig buiten, dus er mocht eens iets gebeuren. Een natte postbode aan de deur, bijvoorbeeld, met een lading verse boeken. Toen ging de bel, en nu is er weer licht (en zoetigheid) in de duisternis, want Mijn oma is van peperkoek en mijn opa ruikt naar chocola is aangekomen!  Mijn oma …

Over kortende dagen en het belang van plannen

  Het is september, maar dat wist u al. Zelf weet ik het nog niet zo lang, want ik verzet me tegen maanden die met een s beginnen. In oktober komt het allemaal goed, wil ik noten rapen, vuurtjes stoken, blaadjes harken, mijn donkergroene trui dragen en de herfst recht in de ogen kijken. Tot …

Letters fretten in Gent

Ik ging gisteren naar de school aan de Bisdomkaai in Gent waar mijn vader zo'n tachtig jaar geleden ook zijn broek versleet. Nu is het een leefschool, een woord met een belachelijk overbodig voorvoegsel zou je denken. Tijdens de oorlog was het nog een overleefschool, op de speelplaats werd soep uitgedeeld aan wie echt honger …

Broodschrijvers

Mijn moeder gaf me gisteren een artikel uit de krant mee, netjes uitgeknipt, aan elkaar geniet en opgevouwen zat het in een papieren zakje, bij de boterhammen die zij en mijn vader niet opgekregen hadden op hun busreis. Niet voor ons opgespaard, maar voor onze kippen, het brood, en 'dat artikel moet je lezen, kindje, …

Toewijding met taart

De jeugdboekenmaand is in volle gang en dat heb ik al aan de lijve ondervonden, en wel in Ronse, Gavere, Avelgem, Herzele, Zwijnaarde, Sint-Martens-Lierde, Gullegem en Zulte. Sommige kinderen stellen verrassende vragen, genre 'Van welk boek heb je het meeste spijt?' Andere kinderen stellen doodnormale vragen zoals 'Hoe oud ben je?' waarop de hele zaal: …