Letters fretten in Gent

Ik ging gisteren naar de school aan de Bisdomkaai in Gent waar mijn vader zo'n tachtig jaar geleden ook zijn broek versleet. Nu is het een leefschool, een woord met een belachelijk overbodig voorvoegsel zou je denken. Tijdens de oorlog was het nog een overleefschool, op de speelplaats werd soep uitgedeeld aan wie echt honger …

Een bos van een mens

Natuurlijk had Yalitza Aparicio de Oscar voor beste actrice (Roma) mogen winnen. Maar het werd Olivia Colman (The Favourite) en haar speech liet zien waarom ze won. Ik was al verliefd op Colman – in de Britse serie Broadchurch speelt ze een moederlijke politieagente – en haar dankwoord maakt het er niet bepaald beter op. …

Plus chaud que le climat!

Omdat de pubers in huis plots veranderd zijn in ecowarriors - hun stemmen elke week van donderdagmiddag tot zaterdagochtend hees - kon ik gisteren niet achterblijven. Ik kreeg een lift tot achter de basiliek van Koekelberg en van daaruit moest ik het zelf uitzoeken. Bij een metrohalte vroeg ik de weg aan een man met …

Zeezichtcomposities

Ik verblijf een week aan zee om te schrijven en te genezen van een hardnekkige sinusitis. Dat laatste lukt aardig dankzij krachtige medicijnen en verse zeelucht. 'Het is een geworstel,' stuur ik naar een bevriende schrijfster die vraagt hoe het schrijven gaat, 'ik krijg maar geen vat op de tekst.' 'Vat is overschat,' zegt ze …

Onder de stolp van de zomer (met boekentips!)

De lucht is vanochtend even blauw als in de bergen, de voorstad ruikt naar nat hooi, de katten schieten als lukraak afgeschoten pijlen door de tuin, de notenporto is op flessen getrokken, in huis worden de spinnenwebben veellagig, ik speel Monopoly onder een deken, lees een onmogelijk dik boek en in gedachten zwem ik minstens …

De kriekenvlaaiman

Op de meeste dagen van je leven gebeurt er niets, las ik onlangs in de krant. Ik weet niet meer wie het zei, maar het is zo, dacht ik, op slechts een handvol dagen vinden de dingen plaats, de goede en de slechte. Je weet niet op voorhand wanneer het een dag van betekenis is. …

Kopstoot

  Ik ga eens een paar open deuren intrappen, al zijn mijn oudste zonen daar beter in. Ze zijn in zoveel beter dan ik. In vergeven en vergeten. In in het moment leven. In de dag leegplukken. In genieten van het geluid als ze in hun kamer over de hoop verdroogde mandarijnenschillen stappen (er waren …

Laat het altijd winter zijn

Ik legde gisteren vers stro in het kippenhok en vond daar dertien eieren: twaalf witte en één bruin. Ze hadden er plots weer zin in gekregen, en ik met hen. Hun verenkleed staat breed, er loopt dubbel zoveel kip door de tuin. Ik voel me hun moeder als ze me op de voet volgen, maar …

Gelukkig nieuwjaar (en voor iedereen een schrijver)

Ik ben goed in dingen opstarten en dan ergens onderweg verdwalen en vergeten dat ik überhaupt iets had opgestart. (Überhaupt. Wat een akelig woord, ik moet dat in 2017 maar niet meer gebruiken). Het kan gaan om iets eenvoudigs als elk jaar een schrijver bedanken en deze wens de wereld in sturen: dat iedereen een …

De pijn, de blijdschap, de bosklas

Je zet een kind op de wereld en alles wat daarrond hangt is acuut en helder en explosief, het draait om leven en dood. Daarna wordt hij langzaam wie hij is, het kabbelt, als het goed gaat tenminste. Deze zaterdag werd hij al tien, en vandaag vertrok hij op bosklas. Deze post dreigt belachelijk persoonlijk …