In de gauwte meegegrist uit de bib, maar wat een parel alweer: Annie M.G. Schmidt en Fiep Westendorp in ‘De heerlijkste 5 december in vijfhonderdvierenzeventig jaar’. Onovertroffen qua eenvoud en herkenbaarheid. Het schip van Sinterklaas vergaat tijdens een storm en Sint en Piet komen in een Frans dorpje terecht. Ze krijgen nieuwe kleren aan en worden door een lieve visboer helemaal naar Nederland gereden. Daar worden ze niet herkend, zonder staf en mijter en vooral zonder cadeautjes. Vrees niet: het komt allemaal goed, of om Annie te citeren: ‘Al roken Sint en Piet nog steeds een beetje vissig… het hinderde niet meer.’ Een Sint die een beetje stinkt? Dat had ik toch nog niet gelezen. Ze deed het weer, die Annie. En de illustraties van de sip kijkende goedheilige man in ruitjespak en met Franse baret zou je zo aan de muur willen. Een aanrader om voor te lezen! En mijn blik zal het toch enigszins vertroebelen als ik de echte Sint tegen het lijf loop dit weekend.