Als nieuwjaarsgeschenkje lees ik elke avond extra lang voor aan de twee oudsten. We willen Astrid Lindgrens ‘De kinderen van Bolderburen’ erdoor jagen nog voor de vakantie om is. En ook al is het hoofdpersonage een meisje dat ook wel eens vertelt over theekransjes en poppen, toch willen ze het allemaal horen. Zo graag zelfs dat de oudste elke avond voor we beginnen verzucht: ‘Wat een pietzakken! Ik wou dat ik daar woonde.’ Er wonen vriendjes genoeg hier in de buurt maar er wordt niet meer gewoon buiten gespeeld. Te gevaarlijk, vinden de meeste ouders, en misschien is dat ook zo. Maar jammer is het zeker, en de pietzakken van Bolderburen wrijven het er elke avond nog eens goed in.
’t Zijn inderdaad pietzakken 🙂
Vorige zomer waren we in Bolderburen. Het échte Bullerbyn. Onze kinderen hebben er in de hooischuur gespeeld. De huizen zijn prachtig en de natuur er rond ook. Nog steeds. Wanneer jullie naar Zweden gaan, zeker doen!