Pernilla Stalfelt

Alle kinderen gaan door een fase waarin ze viezigheid oneindig grappig vinden. Bij sommigen blijft dat wat lang aanslepen, maar ik hoef me voorlopig geen zorgen te maken: mijn negenjarige is ondertussen het ‘ja: kaka!’-stadium ver voorbij, en zelfs die van zeven zal er hooguit nog eens om grijnzen. Maar die van drie? Hoho, die zit er middenin. Dus ik dacht: laat ik hem eens ‘Het poepboek’ van Pernilla Stalfelt voorlezen, en kijken wat dat doet voor hem.

‘Het poepboek’ is een informatief boekje met naïeve illustraties over drollen en scheetjes en nog veel meer leuks in die trant. Het is rechttoe-rechtaan in tekst en tekeningen, en ook al is het onderwerp behoorlijk plat, toch is het boekje zelf dat niet, integendeel, het is verfrissend. Magnus wist niet wat hij hoorde. Een boek waarin het woord ‘kaka’ in elke zin voorkomt (het Hollandse ‘poep’ moet je dus wel overal vervangen)? Hij keek me eerst wat argwanend aan, maar de prenten toonden aan dat het me ernst was, van het lollige soort weliswaar, maar toch. Na een paar bladzijden gaf hij zich helemaal over aan het boekje, hij rook er zelfs af en toe aan (eat this, Geronimo Stilton). De broers luisterden mee en ook zij vonden het nog altijd even boeiend, zij het dan meer vanuit wetenschappelijk oogpunt: veel van de feitjes in het boek zijn ondertussen al aan bod gekomen op school. Dus terwijl Magnus uit zijn dak ging met zoveel moois op elke pagina (met een enthousiaste ‘jij bent kaka!’ om de paar minuten), groeven de broers nog wat dieper in hun geheugen naar voorbeelden om niets onbesproken te laten. Ze vulden elkaar mooi aan, een beetje zoals de humor en de ernst in het boek.

Pernilla Stalfelt maakte in dezelfde reeks ook een boek over de dood, over pesten, liefde en geweld. Dat over de dood hebben we ook in huis en is even direct en humoristisch. Dat over geweld moet ik misschien maar eens ontlenen in de bib, nu het hier in huis vol ligt met vers geschut van de kermis. Ik wil haar ongetwijfeld ontwapenende kijk op geweld wel eens aan mijn jongens voorleggen, misschien zelfs in de Duitse versie: ‘Ich mach dich platt!’